สัมมนาเรื่องสภาพปัญหาการขาดแคลนกำลังพลด้านวิชาชีพ การศึกษาไทย [ สายอาชีพ & สายสามัญ ] **ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ**

สัมมนาเรื่องสภาพปัญหาการขาดแคลนกำลังพลด้านวิชาชีพ การศึกษาไทย [ สายอาชีพ & สายสามัญ ] **ความคิดเห็นส่วนตัวนะครับ**
ณ. โรงแรมสตาร์ จ.ระยอง 10/01/2013

การศึกษาไทย [ สายอาชีพ & สายสามัญ ]
สัดส่วนระหว่าง สายอาชีพ : สายสามัญ
ต่างประเทศ 70 : 30
ประเทศไทย 30 : 70
** บางแห่งบอก ประเทศไทย 50 : 50
ref : thairath.co.th/content/edu/308026

หลังจากที่ผมได้มีโอกาศไปฟังสัมมนาเรื่องสภาพปัญหาการขาดแคลนกำลังพลด้านวิชาชีพ มีใจความที่ผมสะดุดใจ
และคิดว่าต้องนำมาเขียน ขยายความลง Blog ให้ได้ ก็มีประมาณนี้ครับ

– ความสำคัญ สายอาชีพ & สายสามัญ
ผมเคยเจอคนบางกลุ่มนะครับ ที่เขาพยายามเชิดชูสายของตัวเอง ให้ดูดีกว่า เก่งกว่า สำคัญกว่าสายอื่นๆ
ผมว่านะครับ ไม่ว่าจะเรียนสายอาชีพ หรือ สายสามัญ ก็มีความสำคัญกันทั้งนั้นแหละครับ เพราะไม่ว่าคนเราจะเรียนสายไหน
ทำงานสายไหน ก็ล้วนต้องพึ่งพา ช่วยเหลือกันทั้งนั้นแหละครับ
ตัวอย่างเช่น สายสามัญก็จะเชี่ยวชาญด้านการคำนวน ด้านวิชาการ
สายอาชีพ ก็เชี่ยวชาญด้านสายที่ตัวเองได้เรียนได้ศึกษามา
เพราะฉนั้น อย่าไปดูถูกกันเลยครับ “ทุกสายทุกสาขาล้วนมีความสำคัญอยู่ในตัวมันเอง” ^_^
[ ช่างพึ่งช่าง : ช่างกลึงพึ่งช่างชัก ช่างสลักพึ่งช่างเขียน ช่างรู้พึ่งช่างเรียน ช่างติเตียนไม่ต้องพึ่งใคร ]

– สาเหตุ/เหตุผลการเลือกศึกษาต่อ สายอาชีพ & สายสามัญ
มีใครเคยสังเกตบ้างใหมครับว่า ..
โรงเรียน , วิทยาลัย ต่างๆก็มีเยอะ โรงเรียนบางที่แค่อำเภอเดียวมีเป็นสิบ (แต่พวกสถาบัน , วิทยาลัยอาจน้อยหน่อย) แต่ทำไมเด็กนักเรียนก็ยังพยายามอยากที่จะเข้าไปเรียนโรงเรียนดังๆ โรงเรียนใหญ่ๆ หรือ โรงเรียนในตัวจัหวัด(ในตัวเมือง)กันนัก ?
เพราะคุณภาพสถานศึกษา เพราะคุณภาพครูอาจารย์ เพราะด้านฐานะ หรืออะไรกันแน่ ???

• สถานที่ตั้ง
  ผมว่าตัวนี้มีส่วนมากนะครับ เพราะส่วนมากเด็กนักเรียนนักศึกษา คงไม่อยากไปเรียนโรงเรียนที่อยู่ห่างๆไกลๆ โรงเรียนเล็ก ฯลฯ แน่นอน
  อีกอย่างเหมือนเป็นแฟชั่น , สังคมนิยมด้วยนะ เพราะเด็กสมัยนี้เที่ยวเก่งนะผมว่า ><!! ยิ่งถ้าโรงเรียนอยู่ในตัวเมือง ใกล้ศูนย์การค้านี่นะ แหม่ …
  อย่างเด็กสมัยก่อน เรียนเสร็จก็กลับบ้าน เล่นกับเพื่อน เล่นน้ำ โดดยาง บลาๆ ถึงมีเที่ยว แต่ก็คงไม่เท่าเด็กสมัยนี้หรอก -_-“
• ชื่อเสียง คุณภาพสถานศึกษา
  อันนี้ก็มีส่วนไม่แพ้กัน พ่อแม่ของเด็กนักเรียนทุกคน ก็อยากให้ลูกตัวเองได้เรียนในโรงเรียน , วิทยาลัย หรือสถาบันที่ดีๆ มีคุณภาพกันทั้งนั้น
  ผมว่ามันเป็นเรื่องที่ดีนะ แต่มีผู้ปกครองบางส่วนที่ผมก็สงสารนะ บางครอบครัวบ้านก็ใช้ว่าจะรวย จะมีฐานะ แต่เพื่ออนาคตของลูก
  อยากให้ลูกได้เรียนดีๆ เรียนสูงๆ ต้องไปกู้หนี้ยืมสินมาส่งให้ลูกเรียนจนจบ
• ฐานะ
  จะว่าไปทั้ง 3 ข้อก็ล้วนมีส่วนสำคัญต่อการเลือกศึกษาต่อทั้งนั้นเลยแฮะ ^^”
  ผู้ปกครองบางท่านที่มีฐานะ ก็สามารถส่งลูกเรียนสูงๆ เรียนสถาบันดีๆได้สบายๆ แต่บางท่านก็ต้องให้ลูกเรียนแค่เท่าที่พ่อแม่ท่านมีกำลังส่งเรียน
  อาจมีหลายๆท่าน ที่ฐานะไม่ค่อยดี แต่ก็ต้องไปกู้หนี้ยืมสินมาส่งให้ลูกเรียนจนจบ
  “อยากให้ลูกเรียนดีๆ เรียนสูงๆเป็นสิ่งที่ดีครับ แต่ก็อย่าให้ตัวเราเดือดร้อน ทำแค่พอกำลังที่เรามีนะครับ”

– แนวโน้มการศึกษาต่อ/การทำงาน สายอาชีพ & สายสามัญ
แน้วโน้มหลักๆก็คงหนีไม่พ้น การเลือกเรียนในสาย , สาขาที่เราชอบ ที่เราอยากเรียน แต่จริงๆแล้ว ผมว่ามีแบ่งย่อยได้อีกนะ อย่างเช่น

• ฐานะ (อีกแล้ว!!)
  มีผู้ปกครองหลายๆท่าน ที่ฐานะไม่ค่อยดี กลัวส่งลูกเรียนสายอาชีพไม่ไหว เพราะหลายๆสถาบัน ค่าเทอมแพงเอาการ
  ถึงลูกอยากเรียนสายอาชีพขนาดไหน ก็ต้องพยายามบังคับให้ลูกเรียนสายสามัญต่อไป
• กระแสสังคม
  มีเด็กหลายๆคนนะที่มาเรียนสายอาชีพ เพราะเห็นว่า เรียนช่างแล้วมันเท่ว่ะ มันเก๋าว่ะ มันเจ๋งว่ะ
  มาเรียนแล้วต้องไปตีกับสถาบันอื่น อะไรแบบนีั้ โดยไม่คิดเลยว่า แท้จริงแล้ว เราชอบเรียนอะไรกันแน่ ?
  บางทีกว่าจะรู้ตัว ว่าจริงๆแล้วเราไม่ได้ชอบเรียนแบบนี้ ที่ทำไปเพราะกระแส ถึงตอนนั้นก็คงสายไปเสียแล้ว …
• ความปลอดภัย
  อันนี้ผมว่ามีส่วนมากเลยนะ เพราะในสองสายนี้ สายอาชีพมักจะมีข่าวในด้านลบเยอะ ตีกันทุกวัน ยิง แทงกันตาย
  ซึ่งในสายตาพ่อแม่ มันโหดร้ายมาก เป็นห่วงลูก กลัวลูกตาย สุดท้ายผู้ปกครองบางท่านก็อาจทำเหมือนกรณีฐานะ
  ก็คือถถึงลูกอยากเรียนสายอาชีพขนาดไหน ก็ต้องพยายามบังคับให้ลูกเรียนสายสามัญ

– ระดับความต้องการในตลาดแรงงานระหว่างสายอาชีพ & สายสามัญ
อย่างที่ผมเคยกล่าวไว้ตอนต้นเลยครับ ทุกสายทุกสาขาย่อมมีความต้องการในตลาดแรงงานในสายที่เราเรียนเราศึกษามาทั้งนั้น
อย่าลืมที่ผมเคยบอกนะครับว่า “ทุกสายทุกสาขาล้วนมีความสำคัญอยู่ในตัวมันเอง”

– คุณภาพ/ทักษะ/ความสามารถ สายอาชีพ & สายสามัญ
อย่างที่ผมเคยบอก (อีกแล้ว -_-“) “ทุกสายทุกสาขามีคุณภาพอยู่ในตัวมันเอง” อยู่ที่ว่าเราเรียนสายไหน และตัวเราเองมีความสามารถ มีศักยภาพอยู่ในตัวแค่ไหน
กับการนำไปศึกษา ต่อยอด หรือนำไปทำงาน

– เป้าหมายในการเรียน (เอาวุฒิ & ความรู้)
อันนี้อยากให้ทุกท่านลองคิดดูสักหน่อยครับว่า “ที่เราเรียนๆกันมาในสาย สาขาที่เราเรียนมาเนี่ย เรียนไปเพื่ออะไร”
เรียนเพื่อเอาใบปริญญา เรียนเพื่อเอาความรู้และประสบการณ์ หรือเรียนเพื่อเอาทั้งความรู้ ประสบการณ์ และ ใบปริญญา ????
(จริงๆไม่ใช่อะไรหรอก ขี้เกียจพิมพ์และ เดี๋ยวพวกโลกสวยดราม่าเอา พิมพ์เนื้อหาไปรอบแล้ว แต่ลบทิ้งดีกว่า -_-“)

– สื่อ กับการเสนอข่าวต่อสายอาชีพ
หัวข้อนี้อยากปักหมุด+เน้น*ตัวหนา* ให้สื่อทั้งหลายอ่านจริงๆ
เด็กสายอาชีพน่ะ เวลาทำเรื่องดีๆ ไม่ค่อยจะลงข่าวกันหรอก ถึงลงก็ลงข่าวให้แม่งนิดเดียว หรือไม่ก็ไปลงข่าวหน้าด้านในๆหน้าท้ายๆ
สกุ๊ปเล็กๆ หรือสรุปข่าวเด็นประจำวัน บางทีแทบต้องไปจ้างให้สื่อมาทำข่าวให้กันเลยทีเดียวเชียว
แต่เรื่องแย่ๆตีกันแบบนี้ สื่อแม่งจมูกไวชิบหาย มาทำข่าวไวเป็นจรวด เผลอๆใจดีเอาขึ้นหน้าหนึ่งให้เลย
มิหนำซ้ำ บางที(หรืออาจทุกที)มีบริการใส่เสริมเติมแต่ง ใส่ไข่ให้ข่าวอีกด้วย (เขียนเว่อร์ๆไว้ จ่ะได้ขายข่าวได้) -_-”

– ทัศนคติต่อสายอาชีพ
อันนี้ก็อาจไปโยงกับแนวโน้มการศึกษาต่อ ด้านความปลอดภัย สักหน่อยนะ ก็คือเรื่องสื่อเรื่องภาพพจน์เนี่ย ทำให้สายอาชีพ
มักถูกมองในแง่ลบมากกว่าในด้านบวก ทั้งที่จริงแล้ว คนที่ทำเรื่องแย่ๆมีไม่มาก แต่เหมือนกับสุภาษิตที่ว่า “ปลาเน่าตัวเดียวเหม็นไปทั้งข้อง”
โดยไม่ดูเลยว่า แท้จริงแล้ว คนสายอาชีพนั้น ได้ทำความเจริญให้กับประเทศชาติมากมายแค่ไหน .. .
อยากจะบอกว่า “สื่อ” เนี่ย ตัวสำคัญเลยนะ ต่อเรื่องภาพพจน์ ไม่ว่าจะเรื่องไหนก็แล้วแต่ -_-”
//ให้ข่าวที่เป็นกลางหน่อยก็ดีนะครับ คุณพี่สื่อทั้งหลาย …